Taka czasami nachodzi nas myśl, co decyduje o tym, że urzeka nas jakieś wnętrze, że myślimy o nim ciepło, mało tego zaraz wyobrażamy sobie życie w takim domu... Najczęściej jest to stary dom, sprzęty mające duszę, wszystko jest prawdziwe i niczego nie udaje... kamień jest kamieniem, drewno jest drewnem, tkaniny są lnem, bawełną, wełną, aksamitem... bawi nas ciągłość, ciągłość kultury materialnej... I w tym odnajdujemy głęboki sens, jesteśmy epizodem w życiu przedmiotów... tych prawdziwych...

Fot. http://whitewashedhouse.tumblr.com/

Nieodmiennie Prowansja nas inspiruje, a teraz kiedy zrobiło się nieco chłodniej i przez to przyjaźniej, ciepło przedjesienne tam jest cudowne... Już trochę niższe światło, koloryt mniej jaskrawy, a kamienne prowansalskie domy jak zawsze piękne... Takie miejsce pomiędzy Aix-en-Provence a Awinionem, stary dom, oszczędnie urządzony, z nastrojem... po prostu do zamieszkania od zaraz, mając zwłaszcza na względzie nadchodzącą nieuchronnie jesień...

Fot. http://www.kobiecepasje.pl/, http://www.patrice-besse.co.uk/, http://domowa.tv/

Ostatnie ciepłe dni, w całej naszej strefie klimatycznej nieubłaganie lato zbiera się do odejścia... Domy na plaży... hmm... u nas marzenie nieziszczalne, a w Anglii takich domów jest dużo, no i jak tu nie zazdrościć widoku z okna, tych wszystkich niebieskości, szarości, koloru morza, nieba i plaży niczym niezmąconych... Dom nadmorzowy w Kent, skromny, ale malowniczy, lato tam spędzane musi być cudowne... Wnętrze w kolorycie otoczenia, w szarych błękitach, wszystko jakby lekko słone... taka końcówka lata...

Fot. http://jjlocations.com/