Wielki piątek to taki szczególny moment, już wszystko zmierza ku radości, ku wiośnie, a tymczasem trzeba się jeszcze zatrzymać na chwilkę, trzeba wstrzymać oddech, przystanąć... Bez względu na aspekt czysto wyznaniowy ta tradycja wyciszenia, refleksji tkwi w nas kulturowo i pozwala nam na myśl.. W tym roku jakoś niezwykle brak nam naszych nieobecnych i przypominają nam się nasze wielkopiątkowe spotkania, tradycyjne w rodzinie od czterech pokoleń, spotkania przy postnym stole z pieczonymi ziemniakami i śledziem... bardziej nam brak tego momentu niż wspólnych momentów świątecznych.. jakaś taka przewrotność pamięci...

Fot. https://www.pinterest.com/, kapliczki.org.pl, http://www.polskiekrajobrazy.pl/Tomasz_Dejtrowski/, https://www.facebook.com/703589436348736/photos/a.718936658147347.1073741830.703589436348736/1124188467622162/?type=3&theater

Jakby na to nie patrzeć już dzisiaj nastała wreszcie wiosna... Może nie bardzo to widać, może nie całkiem da się odczuć, ale jest!... I nawet w takim raczej chłodnym miejscu jak Szwecja o wiośnie głośno słychać... Cieszmy się zatem, bo realna wiosna przyjdzie i tak!!!...

Fot. http://lantliv.com/

17 marca... jeszcze nie wiosna, jeszcze zimno i szaro, a nawet biało!... A w Irlandii króluje zieleń, wszelaka... A Irlandia jest taka zielona!  Taki dzień irlandzkiego święta znany jest na całym świecie.. wypijmy więc dzisiaj Giunnessa i świętujmy z Irlandczykami... dla nas to też święto...

Fot. https://www.pinterest.com/