Im bliżej wiosny tym bardziej ciągnie nas w świat... gdzieś do szerokich przestrzeni, łąk, pól, starych domostw... I tak trafiamy ponownie do północnej Francji, coś strasznie męczą nas kamienne domy zanurzone w bogatej zieleni... Ten dom, malowniczy, częściowo kamienny, obrośnięty winoroślą, położony na łagodnie pagórkowatym terenie, z bardzo atrakcyjnymi zabudowaniami gospodarczymi... wnętrze też takie jakie lubimy z belkowaniem na suficie i wyeksponowanym rysunkiem kamieni na ścianach... W myślach znów się tam wprowadzamy, oswajamy przestrzeń... to jest niewątpliwie objaw jakiejś choroby... DOMOLUBIZMU chyba...

Fot. http://www.patrice-besse.co.uk/