Takie siedzą w nas tęsknoty... tęsknoty za dworkiem, sielskim krajobrazem, bielony dworek z polskim, łamanym dachem, kolumienki, gazon przed wejściem... To takie sentymenty, jakiś taki archetyp... " Jam jest Dwór Polski"... I z jednej strony zaowocowało to najnowszym budownictwem czyli np. osiedlem dworów polskich na ul. Radzymińskiej w Warszawie (koszmar jakiś) , a z drugiej dziesiątki tysięcy starych dworków ze stu różnych przyczyn wysłaliśmy w naszym kraju w niebyt... Gdzie tu złoty środek? O to zawsze trudno... W naszych domach tkwią od zawsze cytaty z tamtych domostw... a to żyrandol w stylu Księstwa Warszawskiego, a to stare, szlifowane kieliszki do nalewki, w kresowych domach dywan wschodni na ścianie, resztki dobrej porcelany czy srebrna patera i cukiernica...Tamten świat nie wróci, ale jaka szkoda, że kultura materialna w Polsce taka biedna i taka wypaczona, brak wzorców, umiaru i nadzoru estetycznego... ech...

Fot. www.dworekpolski.pl, Świat Zofii, Zbigniew Ballner