Mały biały dom zagubiony w lasach gdzieś pod Piszem, cały w dzikim winie, jesienią czerwony... Polsko holenderska rodzina ratuje stare wiejskie sprzęty, meble, figury drewniane... takie malowane skrzynie, szafy i cebrzyki, stare konie na biegunach zniknęłyby ze świata w piecu lub ognisku... Są ludzie, którym się chce ratować kulturę materialną i taki mają pomysł na życie i chwała im za to!...

Fot. Aleksander Rutkowski dla http://www.werandacountry.pl/

Jeszcze ciepła jesień, można na chwilkę udać się do jakiegoś europejskiego, nie rozdeptanego przez turystów miasta... Brugia we Flandrii, perełka architektury, kwintesencja europejskości... Miasto stare, na szlaku wodnym, kolebka koronek brabanckich i malarstwa flamandzkiego... Bardzo gruba warstwa ulubionej przez nas kultury materialnej... kanały, kwiaty, rowery, łodzie... nie tknięte średniowieczne centrum... Ot takie nasze niezaspokojone tęsknoty za prawdziwym, dobrym miejscem...

Fot. allthingseurope.tumblr.com, bloglovin.com, flickr.com, met.useum.org, https://www.wikipedia.org/, maninamsterdam.wordpress.com, travelpotphotos.blogspot.com, lacimuseum.org, www.globtroter.pl

Jest takie miejsce, które znane jest gównie z opisów literackich. Klasyczne książki Lucy Maud Montgomery osadzone są na wyspie i ta wyspa, znana wielu, zwłaszcza czytelniczkom, opisana jest jako piękny zakątek, bogata przyroda, morze, strumyki, jeziorka, pełno kwiatów i ukrytych wśród drzew malowniczych domów...W czasach dziewczyńskich nie do końca wierzyłam autorce... Udało nam się trafić, szukając czegoś zupełnie innego, na blog prowadzony przez mieszkankę Wyspy Księcia Edwarda i to wszystko jest prawdą... tam jest absolutnie tak jak to kiedyś opisała Lucy Maud... pięknie i romantycznie...

Fot. http://warrengrovegarden.blogspot.com