Może to z powodu chłodu i niejeżdżącego w tę aurę diesla znowu chodzi za nami południowa Francja... I nie taka w wersji dla turystów, z niebem błękitnym aż strach i polami lawendy, tylko taka wersja codzienna z patyną czasu, bez tłumów, taka dla zwykłych śmiertelników... Bo i detal architektoniczny piękny, i targ lokalny atrakcyjny, i solidność kamiennych domów, wolno płynące pory roku jak gęsta oliwa i stabilny kraj... pozazdrościć...

Fot. http://lostinarles.blogspot.fr/, http://www.patrice-besse.co.uk/, http://provencetoujours.tumblr.com/, http://www.archimade.it/, http://thegiftsoflife.tumblr.com/